จุดจบของความรัก

เมื่อมีจุดเริ่มต้น ก็ย่อมมีจุดสิ้นสุด เช่นเดียวกับความรักและอะไรหลายๆอย่างในโลกนี้ แต่สิ่งที่แตกต่างกันก็คือจุดจบของแต่ละอย่างที่อาจจะไม่เหมือนกัน

ความรักก่อเกิดขึ้นมาจากความว่างเปล่า แต่จุดจบของมันมักสร้างรอยแผลไว้ในใจเสมอ แต่ก็มีความแตกต่างของรอยแผลในแต่ละคน ว่ามันเป็นรอยแผลแห่งความสุข หรือเป็นรอยแผลแห่งความเจ็บปวด เพราะเราไม่อาจบังคับใจให้รักหรือเลิกรักได้ง่ายๆ โอกาสที่เกิดเป็นรอยแผลแห่งความเจ็บปวดนั้นมีอยู่เสมอ การจะป้องกันทำได้เพียงต้องรักให้เป็น เข้มแข็งที่จะรักและรักอย่างเข้าใจ แต่เพราะความรักคือการเติมเต็มและเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน มันจึงไม่ง่ายนักที่จะรักโดยไม่รู้สึกเจ็บปวดเมื่อต้องสูญเสียความรักไป

ความรู้สึกเจ็บปวดเกิดขึ้นได้เสมอหากความรักต้องจบลง ไม่ว่าจะจบอย่างไร แม้จะประคองและรักษาความรักไม่ให้จบลง แต่ถึงอย่างไรสุดท้ายก็ต้องลงเอยด้วยการจากลา เพราะชีวิตคนเราไม่ได้ยืนยาวดังเช่นสิ่งไม่มีชีวิตบางอย่าง แต่อย่างน้อยถ้าเรารักอย่างเข้าใจในรัก การจากกันด้วยเหตุผลนี้อาจจะเป็นสิ่งที่แม้มันจะทำให้เรารู้สึกเจ็บปวด แต่ก็เป็นความเจ็บปวดที่สุขใจเมื่อย้อนนึกถึงความรักที่เคยมีต่อกันมา